NËSE SHPESH I KËRCËNONI FËMIJËT RREZIKONI KOMUNIKIMIN E SINQERTË DHE TË HAPUR ME TA

NËSE SHPESH I KËRCËNONI FËMIJËT RREZIKONI KOMUNIKIMIN E SINQERTË DHE TË HAPUR ME TA

Kërcënimet për ndëshkim janë një metodë e preferuar e disiplinimit të fëmijëve në shumë vende të botës. Por sipas ekseprtëve, cilat janë pasojat e dënimit për të cilat rrallë mendojmë dhe cilat metoda duhet aplikuar si alternativë.

Pasojat e kanosjes me denim

Kërcënimet e pasojave shpesh ngjallin frikë tek fëmijët, duke i shtyrë ata t’u binden rregullave vetëm sepse janë të frikësuar dhe rrallë sepse kuptojnë thelbin e kufijve dhe rregullave të vendosura për ta. Ky lloj prindërimi i bazuar në frikë mund të komprometojë aftësinë e fëmijës për të zhvilluar të menduarit kritik dhe aftësitë e zgjidhjes së problemeve.

Shkelja e besimit

Kërcënimet e vazhdueshme me pasoja pothuajse me siguri do të dëmtojnë thellë besimin midis fëmijës dhe prindërve, sepse në një atmosferë të tillë është shumë e vështirë që fëmija të ndihet i sigurt dhe i pranuar. Fëmijët mund të fillojnë t’i shohin prindërit e tyre si kundërshtarë dhe jo si aleatë. Pikërisht kështu krijohen dinamika negative në familje, mosbesim dhe konflikte të vazhdueshme që të bëjnë të pyesësh veten pse po të ndodhin.

Ankthi

Fëmijët që dëgjojnë shpesh kërcënime kanë më shumë gjasa të jenë në ankth, duke u frikësuar nga pasojat e mundshme për atë që bëjnë. Kjo ndjenjë e vazhdueshme frike dhe shqetësimi mund të jetë edhe shkaku i problemeve afatgjata të shëndetit mendor dhe në disa raste është baza e depresionit.

Stresi, komunikim i dobët

Nëse shpesh i kërcënoni fëmijët me pasoja, është e sigurt që tashmë keni rrezikuar komunikimin e sinqertë dhe të hapur me ta. Fëmijët do të hezitojnë të ndajnë ndjenjat e tyre me ju ose të flasin për problemet që mund të kenë, të gjitha nga frika se në vend që të mbështeten dhe kuptohen, ata do të kërcënohen për diçka që kanë bërë.

Rebelim

Ironikisht, në disa raste kërcënimet e shpeshta bëjnë që fëmijët të bëhen sfidues dhe rebelë. Kjo rezistencë rrjedh nga dëshira e tyre për të demonstruar pavarësinë dhe kontrollin e tyre kur përballen me qëndrimin autoritar të prindërve të tyre.

Vetëvlerësimi i dëmtuar

Nuk është e vështirë të kuptosh që nëse dëgjon shpesh kërcënime, fëmija e percepton si një mesazh se nuk është i aftë të marrë vendime të mira dhe se është plot me të meta. Një vetë-imazh i tillë negativ mund të ketë efekte të qëndrueshme te një fëmijë.

Ju nuk po i mësoni fëmijës tuaj aftësitë e zgjidhjes së problemeve

Nëse mbështeteni shumë tek ndëshkimi, do ta ketë shumë të vështirë që fëmija të zhvillojë aftësitë e zgjidhjes së problemeve. Konkretisht, ai do të besojë se kur diçka nuk bëhet mirë, çështja nuk është të mësojë saktë, por të paguajë për gabimin e tij. Dhe kështu, në vend që të mësojnë të përballojnë sfidat në mënyrë të pavarur, efikase dhe me guxim, fëmijët mund të bëhen të varur nga kontrolli dhe udhëzimi.

Qasje alternative ndaj disiplinës

Për të kultivuar një marrëdhënie të shëndetshme me fëmijën tuaj dhe për të kontribuar në zhvillimin e duhur të tij emocional dhe mendor, duhet të përdorni metoda alternative të disiplinës që nuk përfshijnë kërcënime dhe ndëshkime.

Qasja pozitive: Inkurajoni dhe lavdëroni sjelljen e mirë dhe përqendrohuni gjithmonë në pozitiven në vend që të tregoni vazhdimisht sjelljen e keqe.

Vendosni pritshmëri të qarta: Vendosni pritshmëri të qarta të përshtatshme për moshën për të siguruar që fëmija juaj të kuptojë rregullat dhe arsyet për ato rregulla.

Pasojat natyrore: Kur është e mundur, mos i mbroni fëmijët nga pasojat e asaj që kanë bërë. A harroi të sillte një meze të lehtë në shkollë për herë të tretë këtë muaj? Pasoja e natyrshme është se do të jetë i uritur. Situata të tilla janë mundësia më e mirë që fëmijët të mësojnë se çdo gjë që bëjnë ka pasoja dhe se ata vetë mbajnë përgjegjësi për veprimet e tyre.

Komunikimi i hapur : Nxitni komunikimin e hapur dhe të ndershëm duke dëgjuar në mënyrë aktive fëmijën dhe ndjenjat dhe shqetësimet e tij. Kur shfaq shqetësim ose frikë, në vend që ta qetësoni se “nuk ka frikë nga asgjë” dhe se “nuk është asgjë”, thjesht tregoni se e kuptoni frikën, vërtetoni ndjenjat.

Modeloni sjelljen që dëshironi të shihni tek fëmija juaj: Demonstroni sjellje të përshtatshme dhe aftësi të vetëkontrollit, si dhe reagime korrekte dhe të qeta në situata të vështira. Bëhu një shembull.

Disiplina është absolutisht e nevojshme dhe fëmijët duhet të dinë se ku janë kufijtë dhe çfarë është sjellje e pranueshme dhe çfarë jo. Duhet të vendosni kufij për ta, por kjo nuk do të thotë që duhet të jeni të pasjellshëm dhe agresivë.

Qëllimi i disiplinës është t’i mësojë fëmijët të bëhen njerëz të përgjegjshëm dhe empatikë.