A JEMI PRINDËR TË MIRË?

A JEMI PRINDËR TË MIRË?

Nga inkurajimi i detyrave të shkollës dhe sporteve deri tek modelimi i vlerave ndërsa fëmija rritet (mos harroni, ata bëjnë si bëni ju, jo siç thoni ju!) prindërit ushtrojnë ndikim të madh në jetën e fëmijëve të tyre. Megjithatë, ata nuk janë të vetmit ndikues në terren – veçanërisht pasi fëmijët hyjnë në shkollë dhe fillojnë të ndërveprojnë me botën në përgjithësi.

Shumica e prindërve punojnë për t’i dhënë fëmijëve fillimin më të mirë të mundshëm, por është gjithashtu e rëndësishme që prindërit të kuptojnë se fëmijët vijnë në botë me temperamentet, personalitetet dhe qëllimet e tyre. Ndërsa prindërit mund të dëshirojnë ta shtyjnë fëmijën e tyre në një rrugë të caktuar, detyra e prindërve është të sigurojnë një ndërfaqe me botën që përfundimisht përgatit një fëmijë për pavarësi të plotë dhe aftësinë për të ndjekur çfarëdo rruge që ata zgjedhin.

Në një botë që ndryshon me shpejtësi, prindërimi mund të jetë subjekt i modave dhe stileve të ndryshimit dhe prindërimi në disa qarqe të privilegjuara është bërë një sport konkurrues. Por nevojat e zhvillimit të fëmijës siç përcaktohen nga shkenca mbeten relativisht të qëndrueshme: siguria, struktura, mbështetja dhe dashuria.

SI TË BËHEMI PRIND TË MIRË?

Për t’u bërë prind efektiv nuk mjafton thjesht të shmangni rreziqet e dukshme si abuzimi, neglizhenca ose kënaqja e tepërt. Në të vërtetë Akademia Kombëtare e Shkencave përcakton katër përgjegjësi kryesore për prindërit: ruajtjen e shëndetit dhe sigurisë së fëmijëve, promovimin e mirëqenies së tyre emocionale, rrënjosjen e aftësive sociale dhe përgatitjen intelektuale të fëmijëve.

Studime të shumta sugjerojnë se fëmijët më të përshtatur rriten nga prindërit të cilët gjejnë një mënyrë për të kombinuar ngrohtësinë dhe ndjeshmërinë me pritshmëritë e qarta të sjelljes. Prindërit mund t’i shohin katër mënyra ndihmuese në vazhdim:

• kujdesi (duke treguar pranim dhe dashuri),
• qëndrueshmëria (ruajtja e një mjedisi të qëndrueshëm),
• zgjedhje (duke lejuar fëmijën të zhvillojë autonomi) dhe
• pasoja (duke aplikuar pasoja të zgjedhjeve, qofshin pozitive apo negative. ).

CILAT JANË STILET E PRINDËRIMIT JO TË SHËNDETSHËM?

Jo çdo stil prindërimi është në interesin më të mirë të fëmijës. Ekziston një gjë e tillë si prindërimi i tepërt, i cili mund t’i gjymtojë fëmijët ndërsa kalojnë në moshën madhore dhe t’i bëjë ata të paaftë për të përballuar pengesat më të vogla.

Dy shembuj të njohur të stileve të mbi prindërimit përfshijnë “prindërimin me helikopter”, në të cilin fëmijët monitorohen dhe mbahen jashtë rrezikut dhe “prindërimi me borëpastrues”, në të cilin pengesat e mundshme hiqen nga rruga e fëmijës. Të dyja mund të ndikojnë negativisht në pavarësinë e mëvonshme, shëndetin mendor dhe vetëvlerësimin e fëmijës.

Natyrisht, ekziston edhe një gjë e tillë si prindërimi shumë i vogël dhe hulumtimi vërteton se mungesa e angazhimit prindëror shpesh çon në rezultate të dobëta të sjelljes tek fëmijët. Kjo mund të jetë, pjesërisht, sepse i inkurajon të rinjtë të jenë shumë të varur nga kultura e bashkëmoshatarëve. Ironikisht, stilet tepër të ashpra ose autoritare të prindërimit mund të kenë të njëjtin efekt.

Në fund të fundit, prindërit duhet të përpiqen të jenë të dashur por të vendosur, duke u lënë fëmijëve hapësirë ​​të mjaftueshme për të zhvilluar interesat e tyre, për të eksploruar pavarësinë dhe për të përjetuar dështimin.

Burimi Psychology Today përktheu Ajo.mk