DEPRESIONI MUND TË JETË SHKAKTARI MË I FORTË I MJEGULLËS SË TRURIT LIDHUR ME COVID-19- ZBULON NJË STUDIM I RI

DEPRESIONI MUND TË JETË SHKAKTARI MË I FORTË I MJEGULLËS SË TRURIT LIDHUR ME COVID-19- ZBULON NJË STUDIM I RI

Në një studim të fundit të botuar në Neurological Sciences, studiuesit vlerësuan prevalencën e ankesave njohëse (CC) në pacientët me sëmundjen COVID-19 dhe eksploruan faktorët që lidhen me mjegullën e trurit pas një viti të diagnostikimit me COVID-19.

Studimet kanë raportuar shpesh simptoma tanimë të njohura te pacientët deri në vitin e pare të infektimit me COVID-19 si sindroma e rëndë akute e frymëmarrjes, SARS-CoV-2 i shoqëruar me lodhje, ankth, shtrëngim në gjoks dhe mialgji. Ndërsa CC ose mjegulla e trurit përfshin vështirësi në vëmendje, të menduarit në nivel të ulët dhe konfuzion.

Studimet e fundit kanë raportuar gjithashtu ndryshime funksionale në trurin e individëve që paraqesin simptoma afatgjate të dëmtimeve njohëse pas infeksionit SARS-CoV-2. Mjegulla e vazhdueshme e trurit është raportuar edhe pas 1 viti të infeksionit SARS-CoV-2. Megjithatë, mekanizmat që qëndrojnë në themel të mjegullës së trurit dhe lidhja e mjegullës së trurit me ashpërsinë e COVID-19, simptomat afatgjata të COVID-19 dhe kushtet premorbide kanë nevojë për hetime të mëtejshme shkruan News-medical net.

Në studimin aktual, studiuesit vlerësuan prevalencën dhe faktorët e lidhur me CC në mesin e pacientëve të infektuar me SARS-CoV-2 pas një viti të diagnostikimit të COVID-19.

Studimi përfshiu pacientë të shtruar në spital për shkak të komplikimeve pulmonare të lidhura me COVID-19 midis 1 marsit dhe 31 majit. Pjesëmarrësit u vlerësuan pas një viti që dolën nga spitali dhe u kryen ekzaminime të plota neurologjike, psikologjike dhe klinike. Vlerësimet përfshinin ndikimin e shkallës së rishikuar të ngjarjeve (IES-R), vlerësimit kognitiv të Montrealit (MoCA), shkallës së ankthit të vetëvlerësimit të Zung (SAS), shkallës së ashpërsisë së lodhjes (FSS) dhe shkallës së depresionit të vetëvlerësimit të Zung (SDS) .

Vlerësimet e tjera përfshijnë shkallën e modifikuar të renditjes (mRS), vlerësimin e shpejtë sekuencial të dështimit të organeve (qSOFA), kërkesat për oksigjen me rrjedhje të ulët, kërkesat për ventilim joinvaziv dhe kohëzgjatjen totale të terapisë me oksigjen. Individët u përjashtuan nga analiza nëse kishin dëmtime njohëse, sindromë anamnestike depresive ose kushte premorbide si çmenduria.

Nga 246 pacientë, vetëm 132 pacientë u morën në shqyrtim për analizën përfundimtare. Vetëm 22% e pjesëmarrësve raportuan mjegull në tru pas një viti infeksioni SARS-CoV-2. Mosha mesatare e pjesëmarrësve me CC ishte 68.5 vjeç dhe shumica e tyre (72%, n=18) ishin meshkuj.

Ekipi nuk gjeti një lidhje të rëndësishme midis mjegullimit të CC/trurit dhe ashpërsisë së infeksioneve SARS-CoV-2, duke treguar se faktorë të shumtë mund të ndikojnë në pasojat afatgjata të COVID-19.

Në përgjithësi, studimi tregoi se depresioni ishte parashikuesi më i fortë i mjegullës së vazhdueshme të trurit të lidhur me COVID-19, megjithatë duhet të kryhen studime vëzhguese.

Autorët besojnë se studimi aktual është i pari i këtij lloji që nxjerr në pah korrelacionin pozitiv midis mjegullës së trurit ose ankesave njohëse dhe depresionit një vit pas rikuperimit të COVID-19, pavarësisht nga ashpërsia e infeksioneve SARS-CoV-2.

Burimi: News-medical.net